سیستم سوخت رسانی تزریق تک نقطه ای
سیستم پاشش تک نقطه ای ، که اولین نسل پاشش سوخت محسوب می شود و سر آغاز تحول در سیستم¬های انژکتوری می باشد در خودروهای انژکتوری قدیمی کارایی داشته ( همان اولین نسل از سیستم سوخت رسانی انژکتوری ) . در این سیستم تنها جای کاربراتور به یک انژکتور داده شده است و آنرا به همین دلیل پاشش تک نقطه ای می نامند .
معایب این سیستم شامل :
عدم توزیع یکسان سوخت به تمامی سیلندرها ، احتمال تقطیر شدن
سوخت قبل از ورود به سیلندرها ، احتمال خام سوزی سوخت به علت تقطیر زودرس ، نبود
کنترل دقیق برای تنظیم پاشش و ورود سوخت .
در این سیستم شامل تنها یک انژکتور بوده و عمل تزریق را همین یک انژکتور بر عهده
داشته است . این سیستم با نام SPFI
نیز شناخته می شود .
در این سیستم ( که گاها دو انژکتور را نیز شامل می شود ، ولی با همین نام یعنی
سیستم تزریق SPFI شناخته می شود
) انژکتور تک بر روی قسمت ورودی هوا قرار داشته و عمل تزریق سوخت را با الگویی که
برای آن تعریف شده است ، به انجام می رساند . کمپانی بوش این طرح را با نام Mono Jetronic معرفی نموده و می شناسد .
این سیستم را نمی توان انژکتوری نامید ، زیرا تنها پاشش سوخت بوسیله یک انژکتور
انجامی می گیرد ، که مانند سیستم کاربراتور عمل نموده است ، ولی تفاوتی که با
سیستم کاربراتور داشته در این است که میزان پاشش دیگر نیازی به تنظیم نداشته و خود
به خود بر اساس تعاریف اولیه برای سیستم ، پاشش صورت می گیرد .
سیستم سوخت رسانی تزریق چند نقطه ای
این سیستم نسل بعدی سیستم های انژکتوری را شامل شده است و
از این سیستم به عنوان منبع الهام اصلی برای تغییرات اصلی استفاده شده است و اکثر
سیستم¬های امروزی انژکتوری دیگر بر اساس این سیستم طراحی و ساخته خواهد شد . این
سیستم همچنین بیشترین کارایی را در خودروهای امروزی دارا می باشد .
محل قرار گیری انژکتورها در این سیستم دقیقا بالای هر سیلندر بوده و در قسمت مانی
فولد هوا بکار می رود . در این سیستم به ازای هر سیلندر یک انژکتور قرار داشته ، و
سوخت مستقیما وارد سیلندر شده و قبل از آن با هوا مخلوط خواهد شد .
این سیستم را با نام MPFI نیز می شناسند . در این سیستم از نظر پاشش به 3 دسته تقسیم خواهند شد ، که عبارتند از :
دسته غیر ترتیبی
این سیستم یکی از ابتدایی ترین سیستم ها بوده و در آن ( که سیستم مصرف سوخت بالایی را داشته ) تمام انژکتورها با یکدیگر شروع به تزریق خواهند نمود ، البته این سیستم با نام مگنت مارلی نیز شهرت داشته است . خودورهای خانواده پژو 405 ، سمند و پرشیا ، که نسل اول آنها در سالهای 81 و 82 معرفی شده است ، دارای چنین سیستمی بوده اند .
دسته نیمه ترتیبی
این دسته از انژکتورها به صورت ترتیب دو مرحله ای ، یعنی در ابتدا سیلندرهای 1 و 4 ، سپس سیلندرهای 2 و 3 پاشش را انجام می دهند .این سیستم نیز به عنوان مثال با کد SL96 در محصولات ایران-خودرو شناسایی شده و محصولاتی چون 405 و RD و سمند را شامل می شود .
دسته ترتیبی
در این سیستم انژکتورها با توجه به تایم ( همان زمان بندی احتراق در سیلندرها ، که برای یک موتور 4 سیلندر 1 – 3 – 4 – 2 ( به ترتیب از چپ به راست ) بوده ، و ترتیب پاشش به همین ترتیب در زمان باز شدن سوپاپ ورودی هوا بوده ، و این مهم به پایین آمدن مصرف سوخت کمک شایانی نموده و باعث بهتر شدن راندمان ( بازده ) موتور خواهد شد .
اکثر سیستم¬های انژکتور کنونی از این سیستم به عنوان الهام گیرنده اصلی خویش استفاده نموده و نیز از این نوع تزریق ( تزریق بر اساس زمان بندی ) استفاده نموده اند .
سیستم سوخت رسانی تزریق مستقیم
این سیستم با نام GDI نیز شناخته شده است ، این سیستم بهترین ، پر بازده ترین و پیشرفته ترین سیستم تزریق سوخت بوده است . اکثر سیستمهای امروزی که با نامهای مختلف شناسایی می¬شوند ، از این نوع سیستم بوده و با نام های تجاری خاصی به بازار معرفی شده اند .
در این سیستم به مانند سیستم موتورهای دیزلی ، انژکتور داخل محفظه سیلندر قرار داشته و تزریق داخل محفظه سوخت انجام می گیرد .
در این مورد چندین نکته باید مورد توجه قرار گیرد که شامل :
خاص بودن انژکتورها به دلیل قرار داشتن در داخل محفظه احتراق ، داشتن پمپ فشار قوی
برای پاشش بهتر ، بالا بودن فشار تزریق سوخت ، آلیاژهای تقویت شده پیستون¬ها و
سوپاپ ها ، نسبت تراکم بالا به دلیل تحمل حجم بالای تزریق و چندین مورد دیگر که در
مجموع باعث افزایش توان خروجی سیستم شده و بهینه تر شدن مصرف گردد .
با توجه به موارد بالا ، این سیستم تا مدتها پیش تنها برای خودروهای تجاری و موتورهای دیزلی مورد استفاده قرار می گرفت ، ولی امروزه به دلایلی بسیار و مصرف سوخت بهتر و پایین تر ، کاهش آلایندگی خودرو و افزایش راندمان حجمی خودرو از این نوع سیستم برای بیشتر خودروهای امروزی ، استفاده گردیده است و این سیستم آغاز جدیدی را برای خودروهای انژکتوری رقم زده است که همچنان در حال پیشرفت می باشد .