طریقه نصب کیت نایتروس

این عکس یه کیت کامل نایتروس هست از نوع و مارک wetکه من استفاده کردم


کیت شامل یک کپسول نایتروس با فرمول n2o ، شلنگهای نایتروس و بنزین ،2 تا سولونوئید نایتروس و بنزین ، جت های نایتروس و بنزین برای تنظیم از 55 تا 75 اسب بخار ، سوئیچ فعال کردن نایتروس ، سه راهی T برای اتصال سیستم نایتروس به شلنگ بنزین ، نازل نایتروس و بنزین ، گیج فشار کپسول (که روی کیت استاندارد نیست و باید جدا سفارش داده بشه که وجودش لازمه) سیم کشی و فیوز و ....هست

نحوه نصب نایتروس
یه عکس از نحوه نصب
http://1.cdn.lib.americanmuscle.com/fil ... 108-07.jpg
کپسول نایتروس باید بصورت طولی نصب بشه و سرش به سمت جلوی ماشین و جدودا 30 درجه به طرف بالا باشه ، بهترین فشار کپسول برای کارکرد صحیح بین 900 تا 1100 psi هست و در کمتر از 700 psi هیچ قدرتی نمیده
گاز نایتروس با یک شلنگ از کپسول به ورودی سولونوئید نایتروس وصل میشه و از خروجی سولونوئید با یک شلنگ کوتاه به نازل وصل میشه

روی نازل جایی که شلنگ های نایتروس و بنزین بسه میشه یه سوزن به اسم jet هست که روش یه عدد مثل 40 برای قدرت 75 اسب بخار نوشته شده که مقدار پاشش نایتروس رو تعیین میکنه و با عوض کردن این jet به عدد مثلا 38 پاشش کمتر میشه و قدرت به 65 کاهش پیدا میکنه و برای بنزین هم که عدد 21 برای 75 اسب بخار و 19 و 17 برای قدرتهای 65 و 55 هستن

عکس نازل از نوع wet و و محل نصب جت ها
http://1.cdn.lib.americanmuscle.com/fil ... 108-06.jpg

چند تا عکس از jet



nozzle یا همون نازل که سوخت و نایتروس رو به سیستم مکش موتور اسپری میکنه باید در فاصله 8 تا 16 اینچی دریچه گاز نصب بشه




و اما بنزین : از شلنگ بنزین توسط یک سه راهی T بنزین به سولونوئید بنزین میرسه و از سولونوئید به نازل وصل میشه
حداقل فشار بنزین باید 38 psi باشه و هیچ نشتی در اتصالات و تا شدگی شلنگها وجود نداشته باشه

سیم کشی و فیوز هم که چیز خاصی واسه گفتن نداره فقط سیم ها و کلید به باطری وصل میشن

و اما مسائل مهم :
1- نایتروس فقط وقتی باید پاشش بشه که دریچه گاز کاملا باز هست یعنی تخته گاز کردین و دور موتور هم حداقل 3000 باشه وگرنه احتمال اینکه بک بزنه و موتور و یا سیستم اینتیک و منیفولد صدمه ببینه زیاده
واسه همین یه سوئیچ زیر پدال گاز و یا روی دریچه گاز روی مسیر سیم سیستم نایتروس نصب میشه تا اگه زاننده نایتروس رو فعال کنه ولی ماشین رو تخته گاز نکنه نایتروس پاشش نکنه و در مورد دور موتور و کات آف هم باید خود راننده هواسش باشه

2- اکتان بنزین باید حداقل 95 باشه ( تا ناک نزنه)

3- جرقه زنی باید بسته به نوع و میزان پاشش نایتروس ریتارد بشه که موتور ناک نزنه

4- از شمع های سردتر باید استفاده بشه و بهتره از نوع چند الکترود و ایریدیمی یا پلاتینیومی باشن

5- موقع پاشش نایتروس هم نباید ماشین کات آف کنه ، چون بنزین قطع میشه و نسبت نایتروس خیلی بیشتر از بنزین میشه و موتور صدمه میبینه

نحوه تنظیم برای حداکثر ایمنی و قدرت
1- برای ماشین های استاندارد 4 سیلندر قدرت تا 75 اسب بخار
و برای 6 سیلندر تا 120 اسب بخار و 8 سیلندر تا 160 و برای ماشین هایی که از قطعات داخلی فورج استفاده میکنن افزایش قدرت بسته به نوع و مشخصات موتور میتونه نا محدود باشه و یعنی نحوه تنظیم میزان پاشش و تنظیمش کاملا به کشش قطعات بستگی داره که تا جایی که من مطالعه کردم نایتروس به تنهایی میتونه تا 400 اسب و بیشتر هم به قدرت موتور اضافه کنه که اون موقع باید از نوع direct port و progressive باشه یعنی نایتروس طی چند مرحله پاشش رو افزایش بده و مستقیم هم به داخل هر پورت ورودی پاشش بشه

2-. برای تنظیم نایتروس باید از کوچکترین JET ها شروع کرد یعنی اگه هدف اینه که از یه ماشین 4 سیلندر 75 اسب با نایتروس اضافه بشه باید از کوچکترین جت که معمولا برای بنزین 17 و برای نایتروس 32 هست و 55 اسب قدرت میده استفاده میشه
بعد از نصب جت ها و اطمینان از اینکه همه چی درست نصب شده و هیچ نشتی از شلنگهای بنزین و نایتروس وجود نداره و موتور کاملا بدون مشکل هست و بنزین هم مناسب نایتروسه یه مسیر 400 متری درگ رو با نایتروس طی میکنن و بعدش ماشین رو خاموش میکنن و همه شمع ها رو باز میکنن
اگه شمع ها دوده گرفتن و یا سیاه بشن یعنی بنزین زیاد بوده و اگه شمع ها خیلی تمیز بود و یا فلز شمع رگه های ابی یا قرمز روش ایجاد بشه یعنی میزان نایتروس نسبت به بنزین زیاد هست

وقتی نسبت بنزین بیشتر میشه شمع این شکلیه
http://www.hdforums.com/forum/attachmen ... eplug2.jpg

یه ماشین با همه یا چند تنظیم توصیه شده جواب خواهد داد و مثلا در این پروژه با جت های 40 برای نایتروس و 19 برای بنزین و قدرت 75 اسب بخار بهترین افزایش قدرت و نسبت سوخت از روی شمع بدست اومد ولی این نحوه تنظیم خیلی دقیق نیست و با استفاده از یک سنسور اکسیژن واید بند و تعداد بیشتری از جت ها با شماره های مختلف میشه خیلی دقیق نسبت سوخت و نایتروس رو تنظیم کرد تا هم افزایش قدرت حداکثر باشه و هم موتور هیچ صدمه ای نبینه

دلیل اینکه قدرت با استفاده از نایتروس زیاد میشه این نیست که این گاز بسوزه و خودش ایجاد قدرت بکنه ، نایتروس اصلا گاز قابل اشتعالی نیست
دلیل ایجاد قدرت توسط نایتروس اینه که این گاز خنک کننده هست و وقتی وارد محفظه احتراق میشه حرارت باعث تجزیه n2o به اکسیژن و نیتروژن میشه و گاز نیتروژن محفظه احتراق رو خنک و متراکم میکنه و اکسیژن هم با بنزین بیشتری که همراه نایتروس و همچنین انژکتورها پاشش شده ترکیب میشه و سوخت بیشتر با احتراق کاملتری میسوزه و تولید قدرت میکنه ، پس سوختن کاملتر ، بیشتر و متراکمتر بنزین به وسیله نایتروس ایجاد قدرت میکنه

شتاب بیشتر با نیتروژن

 

شاید مخترع این سیستم آقای پورشه باشد که آن را در جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار داد. در آن زمان هواپیماهای آلمانی به علت کندی حرکت نمی‌توانستند از پس هواپیمای دشمن بر آیند. در این موقع بود که آقای پورشه به داد ارتش آلمان رسید و با این سیستم توانست هواپیماهای آلمانی را نجات دهد. در آن زمان موتور اکثر هواپیماها موتورهای شعاعی بوده که مکانیزم کاری درست شبیه موتورهای اتومبیل دارند.

مونو اکسید نیتروژن نام گازی است که در این سیستم به کار می‌رود. برخلاف تصور عده‌ای این گاز در موتور نمی‌سوزد بلکه تجزیه می‌شود. عده‌ای این گاز را نیز به نام NOS می‌شناسند که کاملاً اشتباه است.NOS مخففOxide System Nitrous بوده که نامی ثبت شده برای این سیستم است. فرمول این گاز N2O و وجود دو مولکول نیتروژن و یک مولکول اکسیژن می‌تواند کارهای زیادی انجام دهد.

برای توضیح نحوه کار این سیستم ابتدا باید به نحوه کار موتور بپردازیم تا بتوان این سیستم را کامل توضیح داد.

می‌دانیم که احتراق به وسیله مخلوط شدن سوخت و هوا در محفظه احتراق صورت می‌گیرد، یک موتور با احتراق سوخت و در نتیجه فشار دادن پیستون به سمت پایین به گردش در‌می‌آید. آیا می‌خواهید به اسب بخار بیشتری دست پیدا کنید؟ پس از سوخت بیشتری استفاده کنید تا پیستون با قدرت بیشتری به سمت پایین بیاید. این راه حل تولید قدرت بیشتر توسط موتور است، اما تولید چنین قدرتی بدون اکسیژن خیلی زیاد غیرممکن خواهد بود. وقتی نیترو وارد موتور می‌شود تجزیه شده و اکسیژن آن آزاد می‌شود. در نتیجه موتور به اکسیژن بیشتری دست پیدا کرده و احتراق قوی‌تری رخ می‌دهد.

کمی به گاز اکسید نیتروژن بپردازیم. این گاز بیشتر از هوایی که ما تنفس می‌کنیم اکسیژن دارد و بی‌رنگ است و به هیچ وجه اشتعال‌زا نیست و ترکیب شده از دو اتم نیتروژن و یک اتم اکسیژن است که فرمول آن همان طور که گفته شد N2O است. اکسید نیتروژن کمی طعم شیرین دارد، ماده‌ای غیر سمی، بی‌آزار و خنده‌آور است.

قبل از اینکه وارد جزئیات شویم به طور ساده باید بگویم در حین عمل احتراق در یک موتور در حدود 300 درجه سلسیوس اکسید نیتروژن و نیتروژن و اکسیژن تداخل می‌کند. اکسیژن بسیار زیاد با اجازه دادن به مقدار بیشتری سوخت برای احتراق باعث تولید قدرت زیادی می‌شود قدرت همیشه از منبعی به نام سوخت به وجود می‌آید. اگر شما فقط اکسید نیتروژن را داشته باشید و بنزین را اضافه نکنید قدرت زیادی تولید نمی‌شود و شما قدرت را در حدی که با سوخت معمولی حرکت می‌کنید دریافت خواهید کرد. به طور کلی اکسید نیتروژن به شما امکان می‌دهد تا مقدار بهتری از سوخت را در همان زمان معمولی مصرف کنید.

در اینجا این سوال پیش می‌آید که چرا فقط از اکسیژن استفاده نمی‌شود؟در جواب این سوال باید گفت در یک فورد ماستنگ از اکسیژن خالص استفاده شد نتیجه امر آب شدن کامل موتور بود. وقتی اکسیژن خالص استفاده می‌شود حرارت بسیار زیادی تولید شده که باعث آب شدن موتور می‌شود.

اکسید نیتروژن همان طور که گفته شد یک گاز معمولی است و برای استفاده از آن در اتومبیل، گاز مورد نظر در مقدار بسیار زیادی داخل کپسول بسیار فشرده شده و توسط یک شیلنگ فشار قوی به ورودی موتور متصل می‌شود.

وقتی شما درخواست نیترو می‌کنید یک سیم پیچ الکترونیکی وظیفه انتقال نیتروس به داخل موتور را دارد. در سیستم‌های مرطوب یک شیلنگ سوخت مخصوص (جدا از شیلنگ نیترو) کنترل شده توسط یک سیم پیچ دیگر، سوخت را به داخل موتور همزمان با ورود نیترو منتقل می‌کند. در حقیقت سولنوئید سیستم مرطوب دو ورودی و یک خروجی دارد.

انواع سیستم نیتروژن:

در مجموع سیستم‌های نیترو به دو دسته کلی تقسیم می‌شوند.

1- سیستم خشک که کمتر کاربرد دارد.

2- سیستم مرطوب که بیشتر رایج است. البته سیستم دیگری هم هست که ورودی مستقیم بوده و بعضی آن را نوع سوم هم می‌نامند.

سیستم خشک:

یک سیستم خشک نیترو به طور کلی یعنی تزریق تنها اکسید نیتروژن توسط یک شیلنگ خروجی به داخل منیفولد ورودی هوا. در این سیستم سوخت دیگری به منیفولد هوا تزریق نمی‌شود فقط از یک نازل یا سوپاپ برقی برای نیترو استفاده می‌شود. در یک سیستم خشک نیترو، سوخت اضافی مورد نیاز با افزایش مقدار سوخت در سیستم انژکتور OEM زمانی که سیستم نیترو فعال است تامین می‌شود.

OEM یکی از کمپانی‌های تولید لوازم تیونینگ خودرو بوده که سیستم نیترو و متعلقات آن را نیز تولید می‌کند. چون این سیستم نیاز به سیستم انژکتوری مخصوصی داشته تا سوخت مورد نظر را تامین کند انژکتور و متعلقات آن نیز توسط این کمپانی تولید می‌شود. در مجموع باید گفت سیستم خشک بسیار ارزان بوده و نصب بسیار ساده‌ای دارد. در مقابل افزایش قدرت آن نیز همچون قیمتش کم است.

سیستم مرطوب:

در سیستم‌های مرطوب اکسید نیتروژن و سوخت از یک شیلنگ تزریق می‌شود. در این سیستم دو مسیر وجود دارد: یکی برای نیتروس و دیگری برای سوخت. دو ورودی به سوپاپ برقی متصل می‌شود. یک ورودی برای گاز نیترو و یکی برای بنزین و سوخت مورد نیاز در زمان فرایند تزریق.

سیستم‌های مرطوب هوای منیفولد را با سوخت مرطوب می‌کنند. در حقیقت این سیستم با اسپری کردن سوخت در داخل منیفولد هوا را با سوخت سنگین کرده و آن را مرطوب می‌کند. در این حالت در زمان تزریق گاز نیترو سوخت مورد نیاز به راحتی تامین شده و قدرتی بسیار زیاد تولید می‌شود.سیستم‌های مرطوب نیتروس بهترین استفاده را با سیستم‌های سوختگیری طراحی شده برای توربو و سوپرچارجر دارند. در تمامی سیستم‌های پرخورانی به دلیل ورود هوای بیشتر به موتور سوخت بیشتری مورد نیاز است همچنین گاز نیترو نیز در این سیستم‌ها بسیار بهتر جواب می‌دهد. نکته‌ای که شایان ذکر است شرایط موتور در زمان استفاده از نیترو است. بسیاری از قطعات باید تعویض و تقویت شوند تا در زمان افزایش قدرت ناگهانی موتور آسیب ندیده و دچار مشکل نشود. کپسول‌های حاوی نیترو پس از خالی شدن دوباره شارژ شده و نصب می‌شوند. این سیستم اگر به صورت صحیح نصب شود ضرری برای موتور نداشته و می‌تواند قدرت موتور را در مواقع لزوم چند برابر کند.